Allerschoënste bleumke, 't

Trögk nao Árse.

Teks bewirk

Refrein:
Doe bees 't aller-, allerschoënste bleumke, heej op dees aerd.
Doe bees 't aller-, allerschoënste bleumke, doe bees mich alles waert.
Mit dien zalig zeute lintegeur, gufs diech 't laeve kleur.
Doe bees 't aller-, allerschoënste bleumke.
Wât heb ik toch geluk.
Wât zuj-se d'r vân dinke, âs ik diech now 's pluk.

Wie Wimke nag 'n menke waor en speulde in de haof,
woos mooder al wie laat 't woar âs haen de straot op stoof.
Dân kwaom 'n megje naeve, wât Wimke nag neet koos,
en neemus wet woej of 't kwaom, mâr toen is 't begoos.
Haen sprook de megjes aan en haen zong dân hiël spontaan.

Now is Wim wâl gen menke miër mâr altiéd nag ôp zeuk.
En haen deut, jao dât môt gezág, zien aanzeuk áltiéd leuk.
Misschien dât in zien laeve, haen éns de waore vindt,
en dât haen dit refreintje gáns alliën vör eur dân zingt.
Dât wât haen altiéd reep, âs haen wer 'n blauwtje leep.