An de Maas

Vûr iedereen, jawel allemôl, 'n stukske lèvesgrond.
Snuuf ze ien, hier deez frisse lucht, 't mikt ow 't hartje gezônd.
Tank mar vol, want d'r is genoeg, hier worde wer sterk en fit.
Zo vuulde dan dat hier dit land, nog altied vol lève zit.

An de Maas, hier zien wej èns gebaore.
An de Maas, hier is ons het loope geleerd.
An de Maas, dat wete wej al jaore.
An de Maas, hier hebbe wej het lève geleerd.

Ons pletske op heel deez grote erd, is klèn, mar wel heel moj.
Ons lève hier an ow vûrgesteld, is nès enne heel wiejen goj.
Toch viende hier wer owzelluf terug, hier worde opnejt gevûrmd.
En as gej dan gôt, 't heimwee dat kruupt, van binne umhoog gewûrmd.