Baolder

Dit is gedeiltelik óf gans ven ge Limburgse óf Kölsje wikipedia gehaoldj. Höb estebleef bi-j veur de bewèrkers dao.

Baolder (Nederlands Baarlo) is e dörp in de Nederlands-Limburgse gemeinte Bree (Maasbree).

De naam is int verleje op versjillende wieze gesjreve en gebroek. We komme de naam taege als Barlo, Barle en Baerlo. De naam is aafleidj van Ba(a)r (kaal, nex) en lo (plekske in un bosrieke umgaeving). De kale plek is ongetwiefeld de plaats waor de kerk now steit. Deze likt duudelik op un verhoegd terrein t.o.v. de umgeaving (de kerkberg). Vruug hebbe minse zig heej gevestig umdet zeej als jagers en veejhaojende nomaje vonge wat ze nuudig heije, veul bos woar veul wild waar. De maijem leeverde veur vis en broed, veural in de winter als groete stukke lank onger stonge, un veilig gebied.

Oak de romeine zeen heej gewees. Dit zeen we nog truuk in de grónk. Beej de pastoer Genestraot en de vonds van de gouwe en zilvere munte in de buurt van de Mert in 1830. Waarsjienlik haet op die plaats waor now kestiel d'Erp likt, un verdigbare oetkiektore gestaon.

Wanier we kiek naor de gesjreve gesjiedeis van Baolder is ut veur ut iers vermeld in de oerkonde van 1219, waorbeej de hoove Monnikiënhof te Baolder en un flink stuk gronk aan de abdie van Mariënweerd (in de buurt van Tiel) woord gesjonke.