Colla Bemelmans

Sjtäölke

"zeuk gein oplossing
vuur de puzzel van 't laeve,
allein verlossing
Es d'r achter de buim
achter de sjterre get is,
dan eis ich, dan bae ich,
dat 't 'ne verloskundige is"

oet: Oplossing?, Wil Vesper 2006

Weg oet Nut

D’r waor ins e maedje van zieëvetieën jaor dat opins oet ’t dörp verdwieëne waor. De jónge wiste ’t nog good: ze waor gister nog op de hangplek gewaes in häör sjtrak zjwart laere pak, de haore geverfd wie ’ne volièrevoeëgel, hóng vol mit iezer. Ze waor wie ummer nogal bleik van hoed, neet zoeë zier ómdat Nut gein sjtrand haet, meh ómdat ze ummer lang moewe droog en van die hoeëg gesjlaote truitjes van dat Minor_greun. Opsporing verzocht: "Verdrónke in de Pletsjbaek?" "Nei, doer speed." "Toch neet in Nut!" ’ne Ouwere miensj oet ’t dörp houw häör gezieën: bie de Maas, taege dat de aovend vool. Ze zoot nao vlinders te kieke die van Kaardebol nao Teunisblome vloge. Gei miensj oet Nut geluifde häöm; hae drónk zich al ins gaer ènne. En ’t pasde neet in ’t rampscenario, vóng de politie. De luuj van Nut geluifde dat ze in de scene zoot, ’n hennepplantage houw, ingetrokke bie ’ne fundamentalist, dinkelik verkracht en zelf oetgelokt. Me huurt zoeëväöl op d’n daag van huuj. De ouwe miensj woert oetgelache. In Nut geluift jao nieëmes dat e maedje van zieëvetieën aan ’t water nao blome en vlinders kiek.