De brug
Sjriever Jack Pouls
Plaats America
Saort Leedteks
Oetveurendje Rowwen Hèze

Trögk nao America.

Iederien het mei van die daag,
dan hedde krampe in ow maag,
en enne kop vol met beton.

Al wat ge dut dat giet verkierd,
proat of ge noeit wat het gelierd.
Alles wat fout kan goan giet fout.

Joa, joa, dat haj ik vurrige weak.
'k Stong op de brug, boave de beak,
'k woj wat ruumte um meej hin.

En toen inens, 't ging hiel vlug,
'k vulde 'n hand op miene rug,
'n moeie megjesstem die zei:

" Wilde geej vannacht nog goan,
of bliefde heer vort altied stoan ? "
Ik zei: " Nou en, en wat dan nog ?

Of ik baal toes of ik baal heer,
dat keumt toch op 't zelfde neer. "
Ze lachte en ze keek meej aan.

Ik zei: " Alsteblif, nou genne preak,
da spring ik nou nog in de beak. "
En de moan lachte meej oet.

't Waas al merge, 't woord wir licht,
en met mien oege half dicht,
zei ik: " Ien ding begriep ik neet.

Weej hebbe veul geproat vannacht.
Alles wat nuudig waas gezagd.
Mar stel ik staj wir op die brug.

Ik bin wir in rottigheid verzeild.
Alles is ongeliek verdeild ".
Ze zei: " Dan pakte geej 'n pen.

Schrief wat ow dwars zit op papeer.
Pak de gitaar en 'n fles beer.
Ik huur wal wat ge d'r van makt. "