Ikke met mien trôm

Ut ganse jaor môt ich duchtig rippeteere, maar det doon ich met plezeer,
want ich kin ut neet riskeere, det ich mien nivo verlaer.
Want idder jaor, zoë wie bekind, den gaon ich altiëd door ut lint.

Refrein:
Dan houw ich gaer veur plezeer op die kis, umdet ut heej weer vastelaovend is.
In vol ornaat gaon ich dreej daag op paad, bin zoëgezag, zoë gek wie ein raad.
Met eine slaeger houw ich den op det vel, ich bin allein, maar toch ein stel.
En wao ich kôm, sleit det in wie ein bôm. Maar det bin ikke, jao, det bin ikke.
En wao ich kôm, sleit det in wie ein bôm. Maar det bin ikke met mien trôm.

Met zô'n talent, och, dao wuurse met gebaore, maar det zeet geej ouch wel in.
Anders kin ich neet verklaore, det ich zoë good trômme kin.
Wilt geej ut huure, haoj ôch vas, dan haol ich alles oët de kas.

Maar ich weit zeker det geej wel ens zult dinke: "Wie hoojt dae det dreej daag vol?"
Maar det zal ich ôch verlinke, trômme doon ich veur de lol.
Doot geej gaer mei met mich, den kôm, den vaeg ich nog ens op die trôm.