Laot maar laupe

Gaon ich met vrinde ens get drinke, weit geej wat of mich den gebeurt ?
Dao wil ich leever neet aan dinke, maar wie lang det deurt.
Wae môt der now ein rundje gaeve, wae brink ôs heej det glaeske beer ?
Gaon weej ut eindelik belaeve, ziën weej haos zoëver ?

Refrein:
Laot maar laupe, laot dae kraan maar aope staon.
Weej ziën met gen paerd heej miër weg te slaon.
Met ein pilske, smaere weej daen druëge kael,
want van den dors kiëk ich haos sjael.
Dao sjteit niks op ut blaad, nôw tap toch oët det vaat.
Laot maar laupe, laot dae kraan maar aope staon,
wiës weej nao hoës toe gaon.

Môt mich det zelluf euverkômme, um heej zöe dreug te bliëve staon.
Minse, det is nôw net ut stômme, det is niks gedaon.
Noow kiëk daen ober zônne traoge, wat maak dae mins mich ôngerös.
Kump dae mich nôw den nag neet vraoge, of ich nog get lös.