Lekker druime

Ut is wer tiëd, de deur, die môt wer sjloëte,
maar weej zien nag lang neet oëtgepraot.
Maak neet oët, ze kaere ôs nao boëte,
sjtaon weej wer verlaote op de sjtraot.

Refrein:
Den wil ich druime, lekker druime,
det dae tiëd nôw ens sjtil bliëf sjtaon.
Det ich mit vrinde en bekinde,
heej nag oore zoë door ken gaon.
Maar wat vluug toch dae tiëd veurbeej,
die pilskes pakke en door te zakke,
haoj ich vol wiës ein oor of dreej,
en morge druim ich mich gewoën wer heej.
Den wil ich druime, lekker druime,
det dae tiëd toch ens sjtil bliëf sjtaon.

Kastelein laot ôs nag efkes binne,
morgevruug, det is toch nag zoë wiëd.
't Letste glaeske môt toch ech waal kinne,
och, kôm op, let now neet op de tiëd.