Mót ich 'm noe zoea leve

Mót ich 'm noe zoea leve? is e vrie leedje oet Zjezös Kèrstös d'r Zoeperstèr èn steit in 't Ètsbergsj.

Tèks

Mót ich 'm noe zoea leve?
Waat mót doon óm 'm tö zètte?
Ich bön anges, zoea anges
In dees lètster daag, wen ich mich zoea zoog
Zoog ich mich emes vraemp

Mót ich 't noe zoea nömme?
Waat is 't, det mich angerer?
Dae's 'ne miens, gwuuen 'ne miens
èn ich hadj zoea väöl, men beveur
In väöler anger waeg
Dae's zjuus zónne mieë

Mót ich 'm verslachte?
Mót ich mich oetsjreve?
Mót ich ven leefdje kalle?
Mien gvuuel d'r-z oet?
Ich dach noeaits hie tö kómme!
Wo's dit aleuver

Vinjs se-n 't neet oet verslónje?
Ich zów dao-r in mótte zeen
Ich bön dae, dae-r ömmer zoea
zoea kalm èn keul, leefdjigslöm
eder sjów begótj
Dae vrich mich zoea

Ich dach noeaits hie tö kómme!
Wo's dit aleuver

Get ich d'r-s mich zag ven leefdje
Waer verlaore, waer verengstig
Kós ich neet doon, zjuus neet doon
Dröj miene kóp, ich zów trökgaon
Ich wöl 't neet weite
Dae engs mich zoea
Ich wil 'm zoea
Ich leef 'm zoea