Mien vastelaovesgekske
| Mien vastelaovesgekske | |
|---|---|
| Sjriever | Sonja de Bruin |
| Jaortaal | 1991 |
| Plaats | Baek |
| Saort | Leedteks |
| Oetveurendje | Sonja de Bruin |
Trögk nao Baek.
Teks
bewirkDoe bes mien vastelaovesgekske,
mit dien rwad, gael, groene pekske.
Jao, leef maedje, ich hauwt van dich.
Mien vastelaovesgekske, dat bes dich.
Jao, wie ich waor gebaore, kaom ich eigelik te vreug.
't Waor mit vastelaovend, ich waor 't wachte meug.
De pap koch toen ein pekske, veur zien allerleefste wich.
't Sjtong mich toch zwao sjiek jong, mam zei toen taege mich:
Ich waor al weer get auwer, jao ich haunne fijne jeug,
Ich ljerde emes kenne, ich waor 't wachte meug.
't Waor mit vastelaovend, ich vergaet nwats dat gezich.
Hae sjtong mich aan te gaape, plots zei hae taege mich:
't Vastelaovesgekske kreeg auch enne kleine poet.
't Waor mit vastelaovend, doe koams sjpontaan d'r oet.
Dien pap pakte 't pekske, jao 't waor auch ens van mich.
't Sjtong dich toch zwao sjiek jong, ich zei toen taege dich: