Misverstenj

Dao zeen miense die dinke det 't Limburgs e bastaardkiendje van 't Nederlands is. Taalkundig gezeen is det gans d'r naeve. 't Limburgs is e wied zösterke of breurke van 't Nederlands, mer ouch van 't Duits en 't Ingels. Det Nederlands haet get vreuger es 't Limburgs de politieke en economische windj mit gadj: vanaaf de 17e ieëw. Vanaaf 't moment det d'r volksóngerwies gewaes is, haet me steeds volgehaje det 't Limburgs 'ne bastaard waas. Nemes kóntroleerdje det en 't misverstandj dao-euver kump noe nag waal veur. 't Limburgs liek natuurlik waal op zien zösterkes en breurkes. Mer det is normaal bie femilieleje.

Dao zeen miense die dinke det 't Limburgs geine grammatica haet. Ouch die opvatting is verkieërd. De grammatica van 't Limburgs besteit net zoea good wie de grammatica van 't Nederlands. Allein: dao is toet hie toe bekans gein óngerzeuk nao gewaes. Vanaaf 2001 besteit al 'ne grammatica van 't Mestreechs, van prof. dr. Flor Aarts. Ouch die anger Limburgse dialekte höbbe eine grammatica, allein: dae is nag neet gesjreve of gesjik gemaak veur 't publiek. De grammatica van 't Moferts bieveurbeeldj is wetensjappelik besjreve.

Dao zeen miense die 't Limburgs 'n minderwaerdige taal vinje. De opvatting det 't Limburgs boers zów zeen, is ouch neet vol te haje. In 't Limburgs kan me net zoea verfiendj en net zoea graof zeen wie in eder anger taal. Laezing van Limburgstalige gedichte zal det al gaw aantuine. 't Limburgs haet ouch gèn boerse klanke. 't Haet de klanke die d'r bie huuere. Es me die neet kintj vanoet 't Nederlands zeen die daoróm aevel nag gaar neet boers. 't Is meh net waat me gewindj is of gewindj wiltj zeen.

Dao zeen miense die meine det 't Limburgs neet te laeze en neet te sjrieve is. Ouch die opvatting is d'r naeve. Dees stökskes bewieze 't taengedeil. Det miense 't Limburgs neet zoea good kónne laeze, kump doordet ze neet dök Limburgs laeze. Es me det geregeldj duit, is dao gein inkel probleem bie.

Dao zeen miense die dinke det 't Limburgs zich neet óntwikkeltj. Ouch det is 'n misvatting. 't Limburgs geit mit zienen tied mit. Es 't oetgedaag waert, óntwikkeltj 't zich. Kiek bieveurbeeldj meh nao de wäörd die me nuuedig haet bie 't wèrke op 'ne computer. Die zeen allemaol ingeburgerdj. Die zeen net zoea Limburgs wie ze ouch Nederlands zeen.

Dao zeen miense die meine det 't Limburgs zich neet moog óntwikkele. Dees opvatting is aeve sjejjelik wie de vurge. Eder laevendje taal mót zich óntwikkele. Waem es norm veur taalgebroek de taal van 't verli-jje stèltj, zal mótte zeen det die aaj taal geit oetsterve. Det die taal zich inne richting van 't Nederlands en 't Ingels óntwikkeltj, is neet te kieëre. Mer 'n taal stopzitte in óntwikkeling is die taal toet zelfmaord bringe.

Dao zeen miense die neet wille det boetestenjers die taal lieëre. Ouch det is 'n slechte opvatting. Ederein dae zien taal respecteert, mót blie zeen mit edere angere dae die taal es twieëdje taal d'r bie lieërt. De opmèrking "'t Klink nörges haer!" zów verbaoje mótte zeen. Kiek meh nao Frans- en Ingelsspraekendje: die respectere altied des se-n 'n deil van häör taal kins. Zie lètte neet op boetelands accent. Es me de taal aafsluutj veur taallieërders op latere laeftied, brink me die taal in e gevieërlik isolement.