Neet vergaete

Kôm ens efkes heej, kôm get doenderbeej.
Zeen ich ut nôw good, ich weit nog wie ut zoot.
Weer ein jaor veurbeej, dich waas toen auch heej.
Hads dich neet die bloome op den hood ?
Kiëk dae lach op mien gezich,
zaet, ich dink nog steeds aan dich.

Refrein:
Bin ich bliëj, ich bin dich neet vergaete,
heb dich maonde neet gezeen.
Sies, ich heb heej met dich toch gezaete,
en mien hand die lags dich op dien kneen.
Weej kinne nôw gewoën weer verder gaon,
wao det weej toen zien bliëve staon.
Want veuls dich nôw auch wie det is,
wie errug se eemus mis.
Bin ich bliëj, ich bin dich neet vergaete.
Daorum laot ôs maar weer verder gaon.

Det ich dich nog kin, en nôw beej dich bin.
Maar wat ein gelök, det zuusse neet zoë dök.
Zueks dich kômpenie, dan veul ich mich bliëj.
Maedje leef, toch maak ich mich waal drök.
Want ich ving nôw nörges rös, wies det ich dich heb gekös.