Te jonk

Heej sjtaon ich den as jonge vent, zoë pril en ongerept,
maar maedjes och, bedwing ug toch, wies ich de laeftiëd höb !

Refrein:
Och maedjes leef, haoj gooje mood,
ich bön nog vreej en ongekös, onthaoj det good !
Det geej neet sjlaopt, begriëp ich waal,
ich bön ug haop en ugge druim, ug ideaal.
Och maedjes leef, höb mer gedöld,
want ugge wins, dae wuurd wel ens vervöld.
Maar nów nag neet, nae nów nag neet,
ich bön nag vuëls te jónk, wie geej wel zeet !

Mei duit ut piën um knap te zien, dae las velt mich neet lich.
Want maedjes weit, ut duit mich leid, det geej zoë sjnakt nao mich !

Maar vruëg of laat, bön ich paraat, óntwaak in mich dae vent.
Den kump de tiëd, bön ich zoë wiët, det ich d'r taege ken !