Tjônge jônge

Refrein:
Tjônge jônge jônge jônge, Tjônge jônge
Ich höb toch zônne zin.
Tjônge jônge jônge jônge, Tjônge jônge
T'is tiëd det ich begin.
Tjônge jônge jônge jônge, Tjônge jônge
Ich sjtaon heej veur uch klaor.
Ich wil veur uch get zinge
Al sinds ut veurig jaor.
Ich wil veur uch get zinge
Jao want mien leedje is lang klaor.

Ich gaon met Vastelao-vend
Wir duchtig aan de zjwiër.
Zeen den sjoëne vrou-luuj
Wil den dök get miër.
Dans den met die mae-djes
Wie eine echte hiër.
Maar as de kans zich veur-deut
Kös ich d'n iërste kiër.

Kôs ich den toch maar kee-ze
Tös-se ut beer of hèt.
Ich weit ut ech neet- miër
Bei-je höbbe get.
Maar nao dreej daag zjwië-re
Zeg ich jao wet se wet?
Ich bliëf dus toch maar vië-re
En gaon allein nao bed!