Zit ich ens beej de kapper ef' te wachte, want ich bun nag neet aan de beurt,
den lees ich mich de roddelbökskes maar, en dink beej wat der is gebeurd :

Refrein:
Och, minse leef, wat eine wazel, noow huur toch heej wat ein gezwets.
Geluif geej allemaol dae kwazel, is det neet vuul te vuul geklets.
De vraog, wae sjprik heej nôw de waorheid, of wae lach zich heej nôw de mies,
want of se ut geluifs of neet, det maak niks oët, ze maake dich get angers wiës !

Kôm ich ens op ein fiësje later binne, den weit ich al wie laat ut is.
De praotjes zien de kamer rônk gegaon, hub ich den alweer get gemis ?

De neijkrans kump beejein op woensdigaovend, den wuurt wer al ut niejs verteld.
As al ut nuedig sjtikwerk is gedaon, wuurt hiel wat op de mouw gesjpeld.